Wedel, Torcik Wedlowski

Wczorajszy wstęp nie każdemu przypadł do gustu, a już miałam plan na dziś i dalsze rozwijanie myśli. Przecież  w dzisiejszych czasach kontrowersja to klucz do sukcesu ;) Doszłam jednak do wniosku, że lepiej po woli dozować emocje i z tym poczekam :D Może i dobrze się złożyło bo dziś grają siatkarze i trzeba wspierać rodaków, jutro zaś Barca, także będę miała więcej czasu i wszyscy będą zadowoleni :D 

Nigdy nie jadłam Torcika Wedlowskiego, tak jak sami nigdy nie kupujemy Ptasiego Mleczka, tak i u mnie w domu nigdy nie kupiło się Tortu od Wedla. Po cichu zawsze liczyłam, ze dostanę go do prezentu, wiele ciotek nie mam, więc i szans za dużo nie było. 300 gramowa Milka i Alpejskie/Ptasie Mleczko są zdecydowanie ulubionym dodatkiem, z niezapoznaniem się z waflem już zdążyłam się pogodzić, w końcu fanką przekładańców nie jestem. A tu znalazłam go w tegoroczne święta, chyba przydałoby się popularne powiedzenie "Nadzieja umiera ostatnia", do którego się nie zastosowałam :D 

Co prawda wolałabym ujrzeć jego pierwotną wersję, ciemną, elegancką, ale prezent to prezent, nie będę wybrzydzać. Opakowanie, jak i dekoracja kojarzy się z produktem dla dzieci, taki (pewnie) też był zamysł. Karton utrzymany jest w delikatnej, jasnej, niebieskiej kolorystyce, charakterystycznej dla nowej Wedlowskiej serii. Okienko i wgląd na zawartość mamy wewnątrz wielkiego, okrągłego brzucha krowy, czy ona zaraz nie pęknie? xD Wierzch tym razem ozdobiony został czekoladą białą, tworzy ona "misiowy"  obrazek, widać, że dekoracja jest ręczna, nie wszystko jest idealne, widać małe niedoskonałości, ale to w nich właśnie tkwi cały ten urok, pomyślcie sobie, że kilkanaście osób siedzi w fabryce i ręcznie dekoruje po kilkadziesiąt (jak nie więcej) tortów. 

Ukroiłam kawałek, wafel jest twardy, nie kruszy się, sprawia wrażenie masywnego lecz jest lekki (jak piórko :D). Widać, że czekolady nie poskąpili, kremu także, przekłada cienkie wafelki solidnymi warstwami. Pachnie intensywnie deserową czekoladą, nie ma szans na pomyłkę, próbowanie jednak zaczęłam od białych brzegów, które również cienkie nie są. Jasna ozdoba jest tłusta, słodka i śmietankowa, dokładnie w takiej kolejności. Jednym słowem słaba, czuć, że nie najwyższej jakości. Skoro oddzieliłam "esy floresy", mogłam przejść do czekolady znacznie ciemniejszej. Gruba warstwa kawałkami, ładnie odchodzi, od razu czuć, że do czynienia mamy z deserówką, z gorzkim pierwiastkiem, aczkolwiek nie pozbawionym stonowanej słodkości, rozpuszcza się gładko i tłusto - kakaowo.  Jak już mówiłam wafelki są cienkie, bardzo jasne, delikatne i lekkie, twardo - chrupkie i słodkie. Został nam już tylko krem, czyli wcale nie tak mało ;)

Jest tłusty i nieidealnie gładki, słodki i kakaowy, z nieimponującą lecz obecną orzechową nutą. 

Całość nie jest przesłodzona, nie jest także całkowicie pozbawiona słodkości, którą nadaje znikoma i inaczej nie wyczuwalna biała czekolada.  Kakaowa, lekka, chrupiąca i o dziwo, zapychająca. Nie przepadam za waflami, widać to nawet po jakże imponującej liczbie ich recenzji (aż 5 O.o), ale ten naprawdę mi smakował, tak jak Maxer, podobna grubość, twardość, chrupkość, dlatego bez zastanowienia Torcik Wedlowski stawiam z nim na równi i wystawiam soczystą piąteczkę ;)

Bez obaw możecie kupić komuś bliskiemu, jak mówi producent, jest to "ręcznie dekorowany dowód uczucia", a tak się składa, że nie miał na myśli nienawiści, no chyba, że ktoś ma uczulenie na czekoladę :) 

Ocena: 5/6

Cena: prezent

Gdzie Kupiłam:  jak wyżej

Kaloryczność:  533/100g