Gelatelli, Master of Taste Cookie Dough

Z czystym sumieniem mogę powiedzieć, że dzień wagarowicza się udał ;)

Teraz tylko dwa dni i wolne, później (mam nadzieję) poleci szybko, ale co ja tam będę gadać, coś ostatnio ciężko przychodzi mi napisanie tej części, dlatego nie chcę zbędnie przedłużać, kiedyś wena wróci, więc szykujcie się na dłuższe wywody w przyszłości >.< 

Cudem będzie jeśli ten wpis będzie miał ręce i nogi, w znaczeniu przenośnym oczywiście. Nie wiem dlaczego tak nie mogę się dziś skupić, od dziewiątej (wieczorem rzecz jasna) siedzę nad tym wpisem, a kiedy jest za dziesięć to ja się zabieram do pisania, umrę, umrę dziś jestem tego pewna >.<

Czas na drugie pudełko lodów z trzech, które posiadam, będzie równie smacznie co Pretty Peanut Butter, a może zdobędą wypasioną szósteczkę? Sprawdźmy to, ja pokładam w nich spore nadzieje, czy może być coś lepszego od lodów śmietankowych z kawałkami ciasteczek i czekolady? :)

Dużo jaśniejsze, żywsze opakowanie podoba mi się mniej, nie zmienia to jednak faktu, ze pochwała dla projektanta jest jak najbardziej zasłużona, nie uważacie? Ten uśmiech, ten amerykański, krzykliwy, kiczowaty pomysł jednak coś w sobie ma, coś co mnie przyciąga. Podniosłam wieczko, zerwałam zabezpieczającą folię i przystąpiłam do zdjęć połączonych z wstępnymi oględzinami. Równa tafla jest jasna, widać w niej tylko kilka maleńkich drobinek, czy tak będzie również głębiej? Im dalej grzebiemy tym lepsze cuda znajdujemy, duże ciastka, mniejsze kawałki czekolady. Ten wariant nie pachnie, coraz bliżej przysuwałam kartonik, ale nic poza unoszącym się zimnem nie poczułam. Masa lodowa znów jest twarda, z trudem oczyściłam z niej dodatki i zaczęłam próbowanie. 

Pierwszą wadą jaką zauważyłam było nierównomierne rozmieszczenie dodatków, jak się okazało ciastek na dole było tyle, że pokrywały one niemal cały spód. Ogromny, jasny, zaokrąglony kawałek powędrował na język, cukier chrzęścił w zębach ja nie wiem, od pierwszego nagryzienia, aż do ostatniego, znalazły się w nim chyba całe kryształki cukru i to ogromnie mi przeszkadza. Jako druga rzuciła się mączność, nie było ono ani trochę wypieczone, surowa masa ciasteczkowa, ale taka też potrafi być smaczna, nie tutaj, nie podeszła mi totalnie. Nie są ani trochę chrupie, ale to nie jest dziwne, w końcu zatopione zostały w zamrożonym produkcie i tak jak powiedziałam dosłownie przed sekundą są surowe. Słodkie, jajeczne, typowo ciastkowe, ale twardawe i gumowe. Twarda czekolada była mocno zmrożona, nawet po chwili trzymania całości w cieple, przez to pozbawiona głębi smaku, chrupie, dopiero gdy zaczyna się rozpuszczać uwalnia całkiem wysoką gorzkość, kakao stało obok, jakby gorzki smak nie pochodził od niego, nie słodka i płytka, tyle, nie podoba mi się. Spojrzałam na skład i różni się on znacząco od PB, na pierwszym miejscu nie stoi woda, a śmietanka, na drugim zaś nie cukier, a zagęszczone mleko w proszku, w końcu robi się dobrze. 

Na łyżeczkę nabrałam więc same lody, które w sekundzie powędrowały do buzi. Znacznie bardziej kremowe, mocno śmietankowe z wyraźnym waniliowym akcentem, zbite, ciężkie, gładkie, na języku rozchodziły się szybko, kremowo i gęsto. Naprawdę pyszne, z pewnością nie tak słodkie jak wspominane już kilka razy PB, delikatne, naprawdę dużo lepsze. Biorąc produkt z wszystkimi jego elementami natrafiłam na dwa giganty w postaci ciastek i kilka chrupkich kawałków czekolady, otulonych genialną lodową masą, rozpływała się ona szybko i tak jak już pisałam rozkosznie(co?), może lepszym określeniem będzie pospolite bardzo smacznie, gęsto, a także nie nazbyt słodko. Takie zwykłe lody śmietankowo - waniliowe, ale dobrej jakości i to wykonuje całą robotę. W raz z jej zniknięciem odchodzi przyjemność jedzenia, zostają ciastka, z którymi chwilę trzeba się "pobawić", co można porównać do siedemnastolatki, która zamiast wyjść ze znajomymi musi zajmować się córką siostry, która jest córką ciotki twojej mamy, a także czekolada, na której zęby się na chwilę zatrzymują, nie jest ona dobra, dlatego w pierwszej chwili ucieszyłam się, że jest jej mniej, ale na końcu jedzenia wiedziałam, że błędem byłoby to powiedzieć. Niewypieczoną, uformowaną masę trzeba długo żuć, przeżuwać i znów żuć i przeżuwać, cukier trzeszczy w zębach, daje słodkiego kopa, a w efekcie mi osobiście zupełnie one nie pasuję. Smakują podobnie do "ciastka" typu "Babeczka z kubeczka", sztuczne i niesmaczne, do tego męczące. 

Ciemne kawałki już później mi nie przeszkadzały, ciastek (ciekawe ile razy w tym wpisie powtórzyłam to słowo) było zdecydowanie za dużo, w końcu zdecydowałam się najpierw je wyjeść, co zdawało się nie mieć końca, powiem nawet, że po tym bolała mnie żuchwa, ale gdy już się z nimi uporałam, bo jedzenia wyrzucać nie lubię, chyba, że coś jest wyjątkowo obrzydliwe, została mi już tylko rozkosz z mrożonym tworem. 

Gdyby do samych lodów, jakie znalazły się tu dać dodatki, które wpakowano do kubka Pretty Peanut Butter to powstałby produkt bliski ideału. 

Ocena: 4/6

Cena: 9.99

Gdzie kupiłam: Lidl

Kaloryczność: 279/100g