Gelatelli, Master of Taste Crunchy Almond

Hej kochani moi czytelnicy, nie bójcie się mnie, nie gryzę. Komentować może każdy z was, a nawet słowa konstruktywnej krytyki bardzo motywują. 

Dzień spędziłam miło, aktywnie, a do tego bardzo ciepło i słonecznie, lepiej być nie mogło, prawda?  A gdyby dodać do tego lody? Zapraszam więc na coś dla ochłody. 

Słynne lody z lidla, ostatnie, które posiadam, to z nimi wiązałam najmniejsze nadzieje, ale jak już pewnie wiecie Pretty Peanut Butter były smaczne, dodatki genialne, w lodach zaś widziałam wady, Cookie Dough natomiast odwrotnie, masa lodowa była genialna, a ciastka męczące. 

Jak będzie z chrupiącymi migdałami? 

Znów kartonowe pudełko, znów ze szczyptą humoru, jednak za sprawą barw podoba mi się najbardziej. Przemawia do mnie i kurcze, coś w sobie ma. Opakowanie najładniejsze, kaloryczność najmniejsza, a na pierwszym miejscu śmietanka (a nie woda jak w przypadku PB), następnie mleko zagęszczone, niemal idealnie (nie patrzmy na resztę składu ;))

Lody równo doszły do wieczka, przez taflę barwą będącą pomiędzy poprzednikami, przebijały się małe drobinki, jasne i ciemne, tylko zachęciły mnie do głębszego poszukiwania. Szukam, szukam, spotkałam migdały, dużo migdałów, ale w małych kawałkach. W końcu łyżka przebiła duże skupisko sosu karmelowego, wygląda on obiecująco. I co i tyle? Wącham, nic, zaciągam się, nic, powtarzam tę czynność jeszcze dwa razy i nic. Lody więc nie pachną i rozpuszczają się znacznie szybciej od poprzedników. 

Nabrałam łyżeczkę pełną całego dobrodziejstwa, orzechy dawały o sobie znać, lecz nie chrupały, w całych lodach było ich dużo, ale jak dla mnie mogłyby być większe. Nie wszystkie były karmelizowane, lecz kiedy na nie trafiałam w sekundzie i na sekundę przenosiłam się na poranną Gubałówkę, dopiero wznoszącą się mgłę i dłoń ciepłą od trzymanej białej torebki, wypełnionej świeżym cudem. Tutaj świeży orzech otoczony chrupiącą i słodką skorupką również spisywał się dobrze, nawet, powiedziałabym pysznie. 

Masa lodowa sama w sobie jest gęsta i kremowa, idealnie gładka, odpowiednio słodka, znów odniosę się do poprzedników, nie jest jak oni, jest nawet lepsza. Na języku rozpływa się śmietankowo i smacznie, ale odrobinę za rzadko. W smaku słodka, później wyraźniej śmietankowa, następnie, dopiero pod koniec karmelowa, po chwili nawet bardziej Toffiowa, cukierkowa.  Nie palona, bez słonej nuty, naprawdę smaczna, lecz to dodatki czynią ją wyjątkową. Orzechy zostały lekko tylko podprażone, delikatnie namiękły, ale było to nieuniknione, zachowały smak, choć i tak obstaję przy tym, że karmelizowane były lepsze. 

Oddzieliłam jeszcze karmelowe kawałki, było ich najmniej, ale z pewnością nie są słabym punktem. Chrupiące, charakterystycznie palone i nawet można powiedzieć, że delikatnie słonawe. 

Sosu było sporo, szybko się rozpuścił i przyjął postać gęsto - płynną, nadał całości mocno słodkiego, karmelowego smaku. Bardzo słodki, wręcz cukrowy, gładki i lepki, na początku to słodycz królowała, lecz nie został pozbawiony charakterystycznej karmelowej nuty, maślany i smaczny. 

Rozpuściły się szybko, ale nie były nawet w małym stopniu wodniste, a kremowe i zdecydowanie najlepsze. 

Takie do powtórzenia. Wyraźnie karmelowe, głównie za sprawą maślanego sosu, jego wstęgi przeplatały całą mrożoną masę, miejscami nawet skupiały się tworząc płynną kulkę (czy to ma sens?). 

Nie za słodkie, śmietankowe, kremowe, pyszne. Całość dopełniały orzechy w ilości zadowalającej, prażone, świeże. 

Mimo, iż połączenie to należy do najprostszych, wręcz banalnych, to jednak wykonanie, dobór proporcji poszczególnych elementów sprawił, że stanęły w czołówce, chętnie kiedyś je powtórzę, a wam polecam spróbować ;) 

Ocena: 6/6

Cena: 9.99

Gdzie Kupiłam: Lidl

Kaloryczność: 252/100g